W związku z tym, iż tzw. państwo polskie na podstawie załącznika nr 5, nie jest związane z K-rajem, a jest korporacją, to wszelkie przepisy, można uznać za przepisy korporacyjne, czyli je unieważnić, m.in. tzw. Konstytucję RP, przyjmując całkowitą możliwość zaadaptowania niektórych przepisów dla człowieka żywego, w celu odzyskania utraconych korzyści na skutek przestępstw na nim popełnianych (Okradziony nie musi zwracać narzędzia przestępstwa złodziejowi, jeżeli takowy zgubił je w trakcie włamania, gdyż stanowi ono dowód zbrodni). W tym celu wykorzystywane są m.in. tzw. mechanizmy przyzwoleń, odsuwających uważność na wyczulenie człowieka na fałszywe oznaki autorytetu i demaskowanie pseudo-kompetencji.

W takiej rzeczywistości postawione są wszelkiego rodzaju korporacje, które świadomie lub nieświadomie uczestniczyły w działalności przestępczej na szkodę otrutego i otumanionego mentalnie i świadomościowo Narodowi Polskiemu, również tzw. banki, które jedne z wielu wykorzystały zbiorowe mechanizmy manipulacji społeczeństwem do prowadzenia swojej działalności i jednocześnie stanowiły część grupy korporacyjnej m.in. przez tzw. uprawnienia do swojej działalności i widnienie w rejestrach.

Narzędzia do mentalnego usypiania ludzkiej świadomości, m.in.

  • Obiecanie środków – co jest wykorzystaniem mechanizmu psychologicznego zachłanności ludzkiej, którą wcześniej się wykreowało.

  • Reguła autorytetu – Polega ona na większej skłonności do posłuszeństwa osobom, które uważa się za autorytety, które ulegają pozorom i atrybutom wysokiego statusu, np. reklamy korporacji wykorzystujących aktorów czy sportowców,

  • Prawo rozkazu i polecenia służbowego (eksperyment Milgrama) – stosowany przez korporacje, służby wszelkiego rodzaju, wojsko oraz pozostałe korporacje.

  • Wywieranie wpływu, które polega na uleganiu pozornym prośbom czy sugestiom szefa lub tzw. autorytetu, które należy do automatyzmów zachowania na zasadzie bodziec-reakcja.

  • Niezrozumiały, pseudonaukowy potok słów – człowiek, słysząc „mądrze” brzmiące słowa, jest automatycznie przekonany o ponadprzeciętnym ilorazie inteligencji rozmówcy, który go onieśmiela i czyni bardziej uległym wobec wysuwanych sugestii.

  • Pozory autorytetu, zewnętrzne atrybuty wysokiej pozycji społecznej – elegancki strój, luksusowe wyposażenie biura, drogie samochody sprzyjają budowaniu wizerunku eksperta czy fachowca, chociaż dana osoba wcale nie musi mieć wiedzy z danej dziedziny.

  • Powoływanie się na znane nazwiska lub znajomości z rozpoznawalną, w tym zatrudnianie do reklam znanych osobistości i aktorów – irracjonalny mechanizm, polegający na transferowaniu (przeniesieniu) cech człowieka na jakość reklamowanego produktu.

  • Powoływanie się na tytuły naukowe, stanowiska, instytucje i organizacje.

  • Sygnowanie produktu autorytetem z danej dziedziny lub tzw. autorytetem innej.

  • Efekt kapitanozy – błędy pracowników, które zignorowała społeczność i na które nie zareagowała pozostała część narodu, w tym przyszłe Ich pokolenia, nie chcąc narażać się ani przeciwstawiać pozornemu autorytetowi tzw. państwa.

  • Uznanie nieomylności i fachowości eksperta n.p. pracownika banku, urzędnika lub pośrednika tzw. instytucji tzw. państwa lub jednostki która uznawana była omylnie jako instytucja tzw. zaufania publicznego

    Wszelkie powyższe są to mechanizmy, które wobec tylko art. 58 tzw. K.C. mogą stanowić podstawę unieważnienia tzw. czynności prawnych. Oprócz tych, występują te upośledzające pośrednio lub bezpośrednio, w krótszym i dłuższym czasie, m.in. mechaniczne, fizyczne, elektroniczne i fizyczne mechanizmy oddziaływania, dotyczące uszkodzeń sfery bodźców, intuicji, zmysłów, odczuwania fałszu i zła, intencji, instynktów, człowieka, m.in. Jego zdrowia, mechanizmów uzależnień i technologii (załącznik nr 5).